DZISIEJSI PALESTYŃCZYCY NIE SĄ "AMALEKAMI",
ALE W RZECZYWISTOŚCI BEZPOŚREDNI POTOMKOWIE
BIBLIJNYCH JUDEJCZYKÓW
GROK 4 – "Wynalezienie narodu żydowskiego (2008) Shlomo Sanda dowodzi, iż koncepcja zjednoczonego narodu żydowskiego
o ciągłej tożsamości etnicznej i historycznej jest nowoczesnym konstruktem, w dużej mierze wynalezionym w XIX wieku
służyć nacjonalistycznym i syjonistycznym programom.
Sand rzuca wyzwanie tradycyjnej narracji, iż Żydzi na całym świecie mają bezpośrednią, nieprzerwaną linię rodową od starożytnych Izraelitów. Twierdzi on, iż współcześni Żydzi są przede wszystkim potomkami różnych grup, które nawróciły się na judaizm na Bliskim Wschodzie, w Afryce Północnej i Europie, a nie pojedynczą grupą etniczną wygnaną ze starożytnej Judei. Podkreśla historyczne fale prozelityzmu, szczególnie w okresie hellenistycznym i wśród grup takich jak Chazarowie, lud turecki, który nawrócił się na judaizm we wczesnym średniowieczu.
Autor: Patrick O'Carroll
(henrymakow.com)
W swojej książce z 2008 roku "The Invention of the Jewish People" profesor Shlomo Sand wykazał, że starożytni biblijni Judejczycy nie byli "czystymi Hebrajczykami".
Ponieważ judaistyczny prozelityzm kwitł od 150 r. p.n.e. do 1 r. n.e., tylko około 25 procent starożytnych Judejczyków w czasach Chrystusa było "czystymi Hebrajczykami" przestrzegającymi judaistycznych zwyczajów (20 procent było członkami plemion Judy, Beniamina i Lewiego, a 5 procent było "czystymi Hebrajczykami" Samarytanami, którzy zaczynali jako Izraelici z Północnego Królestwa, a następnie zostali deportowani przez Asyryjczyków. ale w końcu wrócili do dzisiejszej rzymskiej Judei).
Ale około 75 procent starożytnych Judejczyków w czasach Chrystusa nie było Hebrajczykami, którzy nawrócili się lub zostali siłą nawróceni na judaistyczne zwyczaje. Podgrupy w tym bloku: 55 procent starożytnych Judejczyków było kananejskimi Edomitami (gdzie Edom jest zaznaczony na czerwono na poniższej mapie: https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/2/28/Edom.PNG); 15 procent starożytnych Judejczyków stanowili arabscy Ismaelici; a 5 procent starożytnych Judejczyków stanowili Kananejczycy z plemion nie-edomskich, którzy nie zostali jeszcze wypędzeni, jak powiedziano Jozuemu, aby zdobyć Ziemię Obiecaną. Tak więc 75 procent Judejczyków było Kananejczykami, czyli Arabami, którzy przestrzegali judaistycznych zwyczajów, ale nie byli prawdziwymi Hebrajczykami.
POPRAWNA TERMINOLOGIA
Ponieważ rzymska Judea była prowincją wieloetniczną, poprawnym określeniem demonicznym powinien być termin geograficzny JUDOWY. Najbardziej zdumiewający błąd w tłumaczeniu w historii nastąpił, gdy Biblie Reformacji (takie jak Biblia Tyndale'a, Genewa, KJV i Lutra) błędnie przetłumaczyły JUDEJCZYKÓW, używając etniczno-religijnego terminu "Żydzi". Tak więc, na przykład, uliczny tłum, któremu dano do wyboru Jezusa lub Barabasza, był wieloetniczny i z pewnością nie był "czysto hebrajski". Ale, co ważniejsze, nie ma żadnych dowodów na to, iż cały ten tłum przestrzegał judaistycznych zwyczajów. Tak więc błędne przetłumaczenie członków tego ulicznego tłumu na "Żydów" było poważnym błędem opartym na okropnej pracy tłumaczeniowej.
Innym poprawnym tłumaczeniem na język angielski mógł być termin geograficzny JUDAHITES. W języku niemieckim adekwatne tłumaczenie powinno brzmieć "Judäer", ale Luter wydrukował "Juden". Ogólnie rzecz biorąc, JUDEAN lub JUDAHITE powinny być używane do poprawnego przetłumaczenia zarówno hebrajskiego terminu JEHUDI (ST), jak i greckiego terminu IOUDAIOS (NT).
Prof. Sand w 2014 roku
RZYMIANIE NIE "WYGNALI" CAŁEJ LUDNOŚCI Z DALA OD RZYMSKIEJ JUDEI
Sand podał trzy powody dla których Rzymianie faktycznie NIE "wygnali" całej populacji starożytnej Judei:
1. Wygnanie całego podbitego ludu byłoby skrajnie nieopłacalne z powodu niskiej produktywności i niskiego poziomu produkcji w tamtej epoce. Produkcja rolna i wpływy z podatków spadłyby do zera, ale rzymska polityka polegała na tym, iż każda prowincja musiała za siebie płacić i oddawać wszelkie nadwyżki do centralnej kasy Rzymu.
2. Rzymianie nie mieli środków logistycznych do migracji całego ludu (brak ciężarówek, pociągów, okrętów wojennych).
3. Judejski kronikarz Józef Flawiusz (urodzony w Jerozolimie jako Josef ben Mattityahu) był znanym ozdobnikiem, ale choćby Józef Flawiusz nigdy nie twierdził, iż Rzymianie "wygnali" "wszystkich" Judejczyków po 70 r. n.e.
To całkowicie obala logistycznie niemożliwy syjonistyczny mit o "wszystkich" Judejczykach opuszczających Judeę po 70 r. n.e.
CO WIĘC TAK NAPRAWDĘ STAŁO SIĘ Z JUDEJCZYKAMI PO 70 R. N.E.?
Sand przytacza liczne dane, które dowodzą, iż Judejczycy NIE zostali zepchnięci do odległych miejsc. Zamiast tego nawrócili się na inne religie. W 135 r. n.e., po stłumieniu powstania Bar Kochby, Rzymianie przemianowali Judeę na "Palestynę". Odtąd w odniesieniu do miejscowych używano dwóch demonimów, tj. JUDEJCZYKÓW lub PALESTYŃCZYKÓW.
Sand podkreśla, iż aby przetrwać, starożytne ludy były znacznie bardziej skłonne do zmiany religii niż do zmiany swojego fizycznego położenia. Podkreśla, iż nikt nigdy nie powinien przeceniać mobilności starożytnych ludów ani ich gotowości do migracji. Niezależnie od tego, "Mitologia Dziesięciu Zaginionych Plemion" została obalona, ponieważ Stary Testament, Nowy Testament, tabliczki z pismem klinowym i dowody archeologiczne dowodziły, iż Asyryjczycy wygnali ABSOLUTNE MAKSIMUM tylko około 1 do 2 procent ludów Północnego Królestwa Izraela.
Około 10 procent starożytnych Judejczyków nawróciło się na chrześcijaństwo do 500 r. n.e., podczas gdy kolejne około 85 procent z nich nawróciło się na islam do 700 r. n.e. Tylko niewielka mniejszość Judejczyków zachowała judaistyczne zwyczaje.
DOWODY JĘZYKOWE
W języku mówionym dzisiejszych Palestyńczyków zachowało się wiele terminów biblijnych, w tym nazwy miejscowości ich górskich wiosek, górskich strumieni, źródeł, dolin. Jest to kolejny potężny dowód na to, iż dzisiejsi Palestyńczycy są prawdziwymi potomkami starożytnych biblijnych Judejczyków. To również obala pogląd syjonistycznej propagandy, iż dzisiejsi Palestyńczycy to "rozproszeni arabscy chłopi niezwiązani z biblijną Judeą".
PALESTYNA W 1800 R.
W 1800 roku ludność Palestyny liczyła 246 000 muzułmanów (89,5 procent); 22 000 chrześcijan (8 procent); i 7 000 Żydów (2,5 procent). WickedPedia potwierdza to
Sand mówi, iż WIELU ludzi nie może emocjonalnie zaakceptować faktu, iż bardzo duża liczba Judejczyków nawróciła się na islam (i mniejsza liczba na chrześcijaństwo), chociaż musi to być zaakceptowane jako jasny i prosty fakt.
Sand konkluduje, iż dzisiejsi Palestyńczycy są bezpośrednimi potomkami biblijnych Judejczyków. Wymienia również wyniki badań kilku innych uczonych, którzy doszli do dokładnie tego samego wniosku. Nie trzeba dodawać, iż odkrycia Sanda nie uczyniły go najpopularniejszym człowiekiem w dzisiejszym państwie Izrael Antychryst.
PRAWDZIWE POCHODZENIE WSPÓŁCZESNYCH ŻYDÓW
Europa Wschodnia była głównym ośrodkiem handlowym, więc Europejczycy Wschodni mieli motywację do przejścia na judaizm, aby uzyskać dostęp do sektora lichwy, który był zabroniony dla chrześcijan i muzułmanów. To może być powód, dla którego w Europie Wschodniej było więcej Żydów niż gdzie indziej. Ale choćby jeżeli dokładna przyczyna jest nieznana, dowody DNA są jednak pewne, iż większość współczesnych Żydów rzeczywiście wywodzi się z Europy Wschodniej.
Dowody DNA pokazują, iż większość współczesnych Żydów to Jafetycy z Europy Wschodniej.
KONKLUZJA
Profesor Shlomo Sand obalił Trzy Ogromne Mity:
1. Nie ma dowodów na to, iż Żydzi są choćby "ludem" lub "rasą", nie mówiąc już o tym, iż Żydzi mają długą historię.
2. Rzymianie nigdy nie "wygnali" Judejczyków z Judei w 70 r. n.e. Większość, albo wszyscy, z nich pozostali i nawrócili się.
3. choćby starożytni Judejczycy nie byli "jednolitą rasą"; tylko około jedna czwarta z nich była "czystymi Hebrajczykami".
-
Powiązane - Jak przestałem być Żydem - Schlomo Sand
------------ Palestyna przed syjonizmem
Przetlumaczono przez translator Google
zrodlo:henrymakow.com
