Powstrzymać syjonistyczną agresję!

myslpolska.info 5 godzin temu

Pilny apel o podjęcie działań w związku z bezprawną agresją militarną reżimu izraelskiego na Iran.

Jego Ekscelencja António Guterres, Sekretarz Generalny Organizacji Narodów Zjednoczonych

Jej Ekscelencja Audrey Azoulay, Dyrektor Generalny UNESCO

Wasze Ekscelencje,

My, niżej podpisani, składamy ten formalny protest w związku z ciągłymi bezprawnymi agresjami reżimu izraelskiego na Iran od 13 czerwca 2025 roku, stanowiącymi poważne naruszenia prawa międzynarodowego ustanowionego Kartą Narodów Zjednoczonych. Te systematyczne ataki zagrażają regionalnej stabilności, życiu cywilów, integralności ekologicznej i światowemu dziedzictwu kulturowemu, wykraczając poza zwykły konflikt geopolityczny i stając się międzynarodowym zagrożeniem egzystencjalnym. Celowe ataki na ludność cywilną, obszary mieszkalne i niezależne instytucje podważają międzynarodowy porządek prawny, ryzykując nieodwracalną katastrofę. Sytuacja wymaga pilnej interwencji, zanim zostaną wyczerpane możliwości dyplomatyczne i deeskalujące. Gorąco nalegamy, aby ten apel nie był traktowany jako kwestia rutynowej procedury, ale jako oficjalne i ostateczne pilne wezwanie do działania — takie, które wymaga natychmiastowej i skoordynowanej mobilizacji wszystkich możliwości prawnych, dyplomatycznych i instytucjonalnych, aby zapobiec nieodwracalnej systemowej dezintegracji międzynarodowej legitymizacji i wiarygodności instytucjonalnej.

Zweryfikowane dane potwierdzają systematyczną i celową agresję wymierzoną w ludność cywilną Iranu i infrastrukturę krytyczną. Nie są to przypadkowe zdarzenia wojenne, ale wyrachowana strategia mająca na celu demontaż funkcjonalnych filarów życia cywilnego — szczególnie w zakresie opieki zdrowotnej, edukacji, postępu naukowego, energetyki i ochrony kultury.

Do tej pory w wyniku agresji reżimu izraelskiego w całym Iranie zginęło ponad 415 osób, a rany odniosło około 1550, przy czym cywile stanowią 90% ofiar. Większość zabitych to kobiety i dzieci, a ataki celowo wymierzone były również w wybitnych naukowców i wysokich rangą urzędników wojskowych. Uderzenia w strefy mieszkalne, szpitale, ośrodki badawcze i miejsca kultu religijnego pokazują skalę nieograniczonej przemocy, stosowanej bez żadnego uzasadnienia militarnego.

Do chwili złożenia tego apelu siły reżimu izraelskiego przeprowadziły 125 uderzeń w obszarach mieszkalnych, sektorach cywilnym, rządowym, naukowym, przemysłowym i wojskowym. Szeroki zakres geograficzny i powtarzające się ataki wskazują na skoordynowaną eskalację, która stanowi poważne naruszenie zasad rozróżniania i proporcjonalności ustanowionych międzynarodowym prawem humanitarnym.

Straty materialne są również znaczne. Bezpośrednie szkody fizyczne szacuje się na 3,2–4,9 miliarda dolarów, a długoterminowe straty gospodarcze przekraczają 10 miliardów dolarów z powodu załamania się infrastruktury i spadku dochodów z ropy naftowej. Zniszczenie kluczowych instalacji — w tym lotnisk, zakładów uzdatniania wody, rafinerii i obiektów nuklearnych — sparaliżowało podstawowe usługi i życie publiczne.

Agresja prowadzona reżimu izraelskiego odbywa się zatem według z góry przyjętego wzorca, stanowiąc szereg poważnych naruszeń nie tylko Karty Narodów Zjednoczonych, ale także międzynarodowego prawa humanitarnego, prawa konfliktów zbrojnych i powszechnie uznawanych norm praw człowieka. Działania te stanowią poważne naruszenie zasady suwerenności narodowej i mają katastrofalne konsekwencje dla życia cywilnego, infrastruktury i stabilności międzynarodowej.

Zgodnie z artykułem 2(4) Karty Narodów Zjednoczonych takie użycie siły jest zabronione, chyba iż zostanie zatwierdzone przez Radę Bezpieczeństwa lub uzasadnione na mocy artykułu 51 jako samoobrona. Czyny reżimu izraelskiego spełniają kryteria agresji określone w rezolucji Zgromadzenia Ogólnego ONZ nr 3314 (1975) i są dodatkowo kryminalizowane na mocy Statutu Rzymskiego i Konwencji o zbrodni agresji z 2010 r.

Przeprowadzone uderzenia naruszały Międzynarodowe Prawo Humanitarne (MPH), zwłaszcza zasadę rozróżniania skodyfikowaną w artykule 48 Protokołu dodatkowego I (1977) i zwyczajową regułę 1 MPH. Ataki na domy cywilne, szpitale, szkoły i obiekty kulturalne naruszają artykuły 51(2) i 52(2) Protokołu, a także regułę 14, która zakazuje nadmiernych szkód przypadkowych. Dowody wskazują na wielokrotne naruszenia reguły 103, zakazującej stosowania odpowiedzialności zbiorowej.

Została naruszona również zasada proporcjonalności, obowiązująca na mocy artykułu 51(5)(b) Protokołu dodatkowego I. Ataki na krytyczną infrastrukturę, taką jak systemy wodne i sieci energetyczne, wywołały kryzys humanitarny nieproporcjonalny do jakichkolwiek korzyści militarnych. Doprowadziło to do przerw w dostawie prądu, niedoborów wody i poważnych zakłóceń w systemie medycznym, przekraczających dopuszczalne szkody uboczne na mocy MPH.

Ataki na obiekty nuklearne i naukowe zagrażają bezpieczeństwu globalnemu i naruszają Porozumienia o zabezpieczeniach Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej na mocy NPT, a także rezolucje Konferencji Generalnej Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej GC(XXIX)/RES/444 i GC(XXXIV)/RES/533. Takie działania naruszają artykuł 1 Konwencji o bezpieczeństwie jądrowym z 1994 r. także przez swe podobieństwo do wcześniej potępionych akcji, opisanych w rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ 487 (1981) dotyczącą reaktora Osirak w Iraku.

Celowe zabójstwa naukowców i urzędników stanowią zabójstwa pozasądowe, naruszając artykuł 3 Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka i kwalifikując się jako zbrodnie wojenne na mocy Statutu Rzymskiego, w szczególności wobec braku odpowiednich procedur sądowych.

Ataki na miejsca, w których znajdują się czynniki zagrożenia, takie jak reaktory jądrowe i obiekty chemiczne — naruszają artykuł 56 Protokołu dodatkowego I i zwyczajową regułę międzynarodowego prawa humanitarnego 42, które nakazują środki ostrożności w celu zapobiegania powszechnym szkodom dla ludności cywilnej i katastrofom środowiskowym.

Niszczenie uniwersytetów, dziedzictwa kulturowego i instytucji badawczych narusza artykuł 15(1)(b) Międzynarodowego Paktu Praw Gospodarczych, Społecznych i Kulturalnych (1966), bezpośrednio podważając rozwój narodowy i globalne dziedzictwo kulturowe i naukowe.

W obliczu poważnych i narastających naruszeń określonych powyżej oraz zgodnie z odpowiedzialnością prawną i moralną spoczywającą na organach podlegających jurysdykcji Waszych Ekscelencji, wzywamy do natychmiastowego wdrożenia następujących środków w celu przestrzegania prawa międzynarodowego i zapobieżenia nieodwracalnym szkodom dla porządku globalnego i społeczności międzynarodowej:

1. konieczne jest formalne i jednoznaczne potępienie ataków reżimu izraelskiego oraz uznanie ich za naruszenia prawa międzynarodowego, w tym, ale nie wyłącznie, międzynarodowego prawa humanitarnego, norm praw człowieka i prawa bezpieczeństwa jądrowego, a także za zniewagę dla suwerenności Islamskiej Republiki Iranu oraz międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa.

2. wzywamy do pilnego zwołania nadzwyczajnej sesji Rady Bezpieczeństwa ONZ i/lub Zgromadzenia Ogólnego, w ramach programu Zjednoczenie dla Pokoju, w celu zajęcia się prawnymi i geopolitycznymi konsekwencjami działań reżimu izraelskiego.

3. należy powołać bezstronną międzynarodową misję ustalania faktów pod auspicjami ONZ, z udziałem odpowiednich Specjalnych Sprawozdawców, w celu zbadania legalności i humanitarnego wpływu ataków.

4. agresje muszą zostać skierowane do Międzynarodowego Trybunału Karnego w celu wstępnego zbadania na mocy artykułów 7 i 8 Statutu Rzymskiego.

5. należy przyjąć wiążącą rezolucję domagającą się zaprzestania działań wojennych, reparacji i gwarancji niepowtórzenia.

6. UNESCO musi wysłać ekspertów w celu oceny szkód wyrządzonych instytucjom edukacyjnym, naukowym i kulturalnym.

7. należy wydać międzynarodowe zabezpieczenia w celu ochrony obiektów jądrowych przed atakiem militarnym.

To nie jest kryzys narodowy ani sprawa regionalna, ale poważny atak na porządek prawny i moralny, na którym opierają się nasze uniwersalne, wspólne fundamenty prawa międzynarodowego i cywilizacyjnego. Milczenie i bezczynność okazana teraz oznaczają nieodwracalne pogorszenie porządku międzynarodowego, zagrażając pokojowi, wiedzy i przetrwaniu samej ludzkości. To zagrożenie, które dziś zjednoczyło szlachetnych Irańczyków w niezachwianym poparciu dla swojego narodu i w głębokiej moralnej odrazie do reżimu syjonistycznego.

Teraz nadszedł czas, aby go powstrzymać — zdecydowanie, zgodnie z prawem i bez zwłoki.

Wzywamy Wasze Ekscelencje do działania!

21 czerwca 2025 r.

Z poważaniem
Profesor Saied Reza Ameli (IRAN)

Dyrektor Katedry UNESCO Cyberspace and Culture: Dual-spacisation of the World (UCCC)

(UNESCO nr 2015IR1107), dziekan Wydziału Studiów Światowych – Uniwersytet w Teheranie

Sygnatariusze:

  1. Profesor Seyed Mohammad Marandi (IRAN)

Profesor Uniwersytetu w Teheranie,

  1. Massoud Shadjareh (IRAN)

Przewodniczący Islamic Human Rights Commission-London, konsultant UN Department of Economic and Social Affairs,

  1. Scott Ritter (USA)

Były inspector ds. uzbrojenia UN Special Commission (UNCSOM),

  1. Profesor Norman Finkelstein (USA)

Politolog, syn ocalałych z Holokaustu,

  1. Profesor Richard Falk (USA)

Emerytowany profesor prawa międzynarodowego Uniwersytetu Princeton oraz były Specjalny Sprawozdawca ONZ ds. praw człowieka na okupowanych terytoriach palestyńskich,

  1. Proferor Jan Kavan (Czechy)

Przewodniczący UN General Assembly 2002-2003, były Minister Spraw Zagranicznych,

  1. Profesor Yanis Varoufakis (Grecja)

Były Minister Finansów, ekonomista, profesor Uniwersytetu Londyńskiego, Uniwersytetu w Sydneyu oraz Uniwersytetu w Atenach,

  1. Denis Halliday (Irlandia)

Były UN Humanitarian Coordinator in Iraq,

  1. Alberto Bradanini (Włochy)

Były dyrektor UN Interregional Crime and Justice Research Institute oraz UN Research Institute on Crime and Drugs, były amabsador w Teheranie i Pekinie, prezes Centre for Contemporary China Studies in Italy,

  1. Hans-Christof Graf von Sponeck (Niemcy)

Były UN Assistant Secretary-General oraz ex-UN Humanitarian Coordinator for Iraq,

  1. Cindy Sheehan (USA)

Peace Mom”, działaczka antywojenna i autorka, w wyborach prezydenckich 2012 r. kandydatka na wiceprezydent USA z ramienia Peace and Freedom Party,

  1. Raimondo Caria (Włochy)

Emerytowany generał Armii Włoskiej,

  1. Dr. Ajamu Baraka (USA)

w wyborach prezydenckich 2016 r. kandydat na wiceprezydent USA z ramienia Green Party dyrektor Black Alliance for Peace,

  1. Aiman Athirah Sabu (Malesia)

Wiceminister budownictwa i rozwoju Lokalnego, były wiceminister ds. kobiet, rodziny oraz rozwoju społeczności, b. poseł,

  1. Alain Corvez (Francja)

Były doradca General Commanding the UN Force w Libanie Południowym,

  1. Ralph Bosshard (Szwajcaria)

Były doradca wojskowy Sekretarza Generalnego OBWE,

  1. Mick Wallace (Irlandia)

Były poseł do Parlamentu Europejskiego, polityk,

  1. Clare Daly (Irlandia)

Była poseł do Parlamentu Europejskiego, polityk,

  1. Tommy Sheridan (Szkocja)

Były poseł do Parlamentu Szkockiego, polityk,

  1. Profesor Jean Bricmont (Belgia)

Fizyk teoretyczny i filozof nauki, profesor Uniwersytetu Katolickiego w Louvain,

  1. Dr Michael Springmann (USA)

Były dyplomata, adwokat i radca prawny,

  1. David Barsamian (USA)

Założyciel i dyrektor Alternative Radio (dostępnego w 250 stacjach radiowych na całym świecie), pisarz,

  1. Art Olivier (USA)

Kandydat Partii Libertariańskiej na wiceprezydenta w 2002 r., były burmistrz Bellflower w Kalifornii, kandydat Partii Libertariańskiej na gubernatora Kalifornii w 2006 r.,

  1. Pino Cabras (Włochy)

Były wiceprzewodniczący Komisji Spraw Zagranicznych Parlamentu Włoch,

  1. Dr Santiago Zabala (Hiszpania)

Filozof i profesor badawczy ICREA na Uniwersytecie Pompeu Fabra,

  1. Profesor Michel Chossudovsky (Kanada)

Emerytowany profesor ekonomii na Uniwersytecie w Ottawie, dyrektor Centre for Research on Globalization,

  1. Profesor Farid Esack (RPA)

Wyznaczony przez Nelsona Mandelę na komisarza ds. równości płci, Kierownik Wydziału Studiów Religijnych na Uniwersytecie w Johannesburgu i były profesor na Uniwersytecie Harvarda

  1. Profesor Hamid Algar (USA)

Emerytowany profesor ekonomii na kierunku studia perskie na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley,

  1. Imam Suhaib Webb (USA)

Były imam Islamic Society of Boston Cultural Center, były rezydent naukowy Islamic Center of New York University,

  1. Iurie Roșca (Mołdawia)

Były wicepremier i przez blisko 2 dekady były deputowany Parlamentu Mołdawii,

  1. Datuk Raja Kamarul Bahrin (Malezja)

Były wiceminister mieszkalnictwa i samorządu lokalnego,

  1. Sara Flounders (USA)

Współdyrektor International Action Center i członek sekretariatu Workers World Party,

  1. Szejk Ahmad Awang (Malezja)

Przewodniczący Alliance of World Mosque in Defence of Al Aqsa, były prezes Malaysian Ulama Association,

  1. David Swanson (USA)

Dyrektor wykonawczy World Beyond War, działacz antywojenny,

  1. MP Suhaizan Kayat (Malezja)

Członek parlamentu reprezentujący National Trust Party, były sekretarz polityczny ministrów handlu wewnętrznego i kosztów utrzymania,

  1. Profesor Mazin B. Qumsiyeh (Palestyna)

Dyrektor Palestyńskiego Muzeum Historii Naturalnej i Palestyńskiego Instytutu Różnorodności Biologicznej i Zrównoważonego Rozwoju na Uniwersytecie w Betlejem,

  1. MP Mohd Sany Hamzan (Malezja)

Deputowany do Parlamentu Malezji, członek National Trust Party,

  1. Profesor Ramón Grosfoguel (Portoryko)

Socjolog i emerytowany profesor na Wydziale Studiów Etnicznych Uniwersytetu Kalifornijskiego w Berkeley,

  1. Dr Zareena A. Grewal (USA)

Antropolog historyczny i profesor studiów amerykańskich, studiów religijnych oraz pochodzenia etnicznego, rasy i migracji na Uniwersytecie Yale, twórca filmów dokumentalnych,

  1. Poseł Mohd Sany Hamzan (Malezja)

Deputowany do Parlamentu Malezji, członek National Trust Party,

  1. Poseł Aminolhuda Hassan (Malezja)

Deputowany do Parlamentu Malezji,

  1. Profesor Abbas Edalat (UK-IRAN)

Profesor informatyki i matematyki w Imperial College London i założyciel Campaign Against Sanctions and Military Intervention in Iran (CASMII),

  1. MP Ahmad Tarmizi bin Sulaiman (Malezja)

Deputowany do Parlamentu Malezji, były wiceprzewodniczący Malezyjskiej Rady Konsultacyjnej Organizacji Islamskiej,

  1. Dr Alice Rothchild (USA)

Była profesor Harvard Medical School, autorka i filmowiec,

  1. MP Azli Yusof (Malezja)

Deputowany do Parlamentu Malezji z ramienia National Trust Party,

  1. Profesor Jodi Dean (USA)

Teoretyk polityczny i profesor w Hobart i William Smith Colleges, była profesor nauk humanistycznych Erasmus na Wydziale Filozofii na Uniwersytecie Erazma w Rotterdamie,

  1. Senator Mohd Hatta Ramli (Malezja)

Senator, lekarz i były wiceminister rozwoju przedsiębiorczości,

  1. Profesor Haim Bresheeth (UK)

Były profesor w School of Oriental and African Studies (SOAS), University of East London, Campaign Against Misrepresentation in Public Affairs, Information and the News,

  1. Senator Mujahid Yusof Rawa (Malezja)

Senator, były minister odpowiedzialny za Religious Affairs Foundation (SAF),

  1. Profesor James H. Fetzer (USA)

Profesor emerytowany filozofii nauki na Uniwersytecie Minnesoty w Duluth,

  1. Abdul Ghani Samsudin (Malezja)

Przewodniczący Sekretariatu Zgromadzenia Ulama w Azji,

  1. Miko Peled (USA)

Aktywista antywojenny i autor,

  1. Wan Mohamad Sheikh Abdul Aziz (Malezja)

Prezes Stowarzyszenia Ulama w Malezji, były dyrektor generalny Departamentu Rozwoju Islamskiego w Malezji,

  1. Dr. Revd. Stephen Sizer (UK)

Były wikariusz Christ Church of Virginia Water w Surrey i dyrektor Peacemaker Trust,

  1. Profesor William O. Beeman (USA)

Profesor emerytowany Wydziału Antropologii Uniwersytetu Minnesoty,

  1. Lauren Booth (UK)

Autor, dziennikarz i działacz antywojenny,

  1. Profesor Kevin B. MacDonald (USA)

Emerytowany profesor psychologii ewolucyjnej na California State University, Long Beach (CSULB),

  1. Profesor Lawrence Davidson (USA)

Emerytowany profesor historii Bliskiego Wschodu na West Chester University,

  1. Profesor Augusto Sinagra (Włochy)

Emerytowany profesor prawa europejskiego na Uniwersytecie La Sapienza w Rzymie,

  1. Profesor Claudio Mutti (Włochy)

Były profesor Uniwersytetu Bolońskiego, dyrektor „Eurasia, Rivista di Studi Geopolitici”,

  1. Profesor Claudio Moffa (Włochy)

Były profesor historii stosunków międzynarodowych na Uniwersytecie w Teramo,

  1. Profesor Angelo d’Orsi (Włochy)

Historyk filozofii i profesor historii doktryn politycznych na Uniwersytecie w Turynie,

  1. Profesor David Miller (UK)

Socjolog i były profesor na Uniwersytecie Strathclyde, Uniwersytecie w Bath i Uniwersytecie w Bristolu,

  1. Profesor Jacek Bartyzel (Polska)

Profesor filozofii politycznej i teorii politycznej na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika,

  1. Ali Hassan (UK)

CEO Muslim Public Affairs Committee w Wielkiej Brytanii,

  1. Dr Laurie King (USA)

Profesor na Wydziale Antropologii, Uniwersytet Georgetown,

  1. Profesor Maria Poumier (Francja)

Była profesor na Uniwersytecie Paryskim (Sorbona), profesor na Uniwersytecie w Hawanie,

  1. Profesor Denis Rancourt (Kanada)

Były profesor na Uniwersytecie w Ottawie, współdyrektor CORRELATION Research in Public Interest,

  1. Profesor Rodney Shakespeare (UK)

Ekonomista i profesor wizytujący na Uniwersytecie Trisakti,

  1. Bruno Drweski (Francja)

Profesor w Narodowym Instytucie Języków Orientalnych i Cywilizacji (Université Paris-Cité),

  1. Profesor Pamela S. Murray (USA)

Historyk i emerytowana profesor na University of Alabama w Birmingham,

  1. Dr E. Michael Jones (USA)

Były profesor w Saint Mary’s College w Indianie, założyciel Culture Wars Magazine,

  1. Sandew Hira (Holandia)

Założyciel Decolonial International Network, znany ze swojej teorii dekolonizacja, dyrektor International Institute for Scientific Research,

  1. Dr Denijal Jegić (Liban)

Profesor komunikacji w Department of Communication na Lebanese American University,

  1. Red. Konrad Rękas (Polska – Szkocja)

Dziennikarz, ekonomista,

  1. Dr Ladislav Zemanek (Czechy)

Historyk i pracownik naukowy w China-CEE Institute, były polityk,

  1. Dr Marta Araújo (Portugalia)

Starszy pracownik naukowy w Centre for Social Studies, Uniwersytet w Coimbrze,

  1. Daniel Estulin (Litwa)

Pisarz i myśliciel, badacz Grupy Bilderberg,

  1. Robert Fantina (Kanada)

Członek zarządu Canadian Voices for Palestinian Rights,

  1. Alison Weir (USA)

Dziennikarka śledcza, założycielka i dyrektor wykonawcza If Americans Knew oraz przewodnicząca Council for the National Interest,

  1. David Rovics (USA)

Piosenkarz i autor tekstów piosenek, muzyk antywojenny,

  1. Jennifer Loewenstein (USA)

Działaczka antywojenna i dziennikarka, autorka w The Journal of Palestine Studies i CounterPunch,

  1. Pepe Escobar (Brazylia)

Analityk geopolityczny i dziennikarz,

  1. William Rodriguez (USA)

Działaczka antywojenna,

  1. Rabin Ahron Cohen (Wielka Brytania)

Rzecznik światowej grupy religijnej Neturei Karta,

  1. John Minto (Nowa Zelandia)

Współprzewodniczący Palestine Solidarity Network Aotearoa,

  1. Dr Yvonne Ridley (UK)

Dziennikarka i autorka, działaczka antywojenna,

  1. Dr Valérie Bugault (Francja)

Analityczka geopolityczna i dziennikarka,

  1. Profesor Ahmed Bensaada (Kanada)

Akademik, autor i laureat kanadyjskiej nagrody premiera w dziedzinie szkolnictwa wyższego,

  1. Dr Christian Bouchet (Francja)

Były polityk i działacz antywojenny, doktor antropologii,

  1. Jean Michel Vernochet (Francja)

Były dziennikarz magazynu Le Figaro, pisarz,

  1. Dr Kevin J. Barrett (USA)

Arabista-islamolog, były profesor na Uniwersytecie Wisconsin-Madison,

  1. Dr Revd. Andrew Ashdown (UK)

Od 30 lat inicjator dialogu międzyreligijnego w Afryce, na Bliskim Wschodzie i w Wielkiej Brytanii,

  1. Youssef Hindi (Francja)

Pisarz, historyk religii i geopolitolog,

  1. Rabin Dovid Feldman (USA)

Członek światowej grupy religijnej Neturei Karta,

  1. Sander Hicks (USA)

Gitarzysta i wydawca, działacz antywojenny,

  1. Peter Koenig (Szwajcaria)

Ekonomista i analityk geopolityczny z ponad 30-letnim doświadczeniem w Banku Światowym, Światowej Organizacji Zdrowia i Swiss Development Cooperation,

  1. Imam Muhammad al-Asi (USA)

Były imam Centrum Islamskiego w Waszyngtonie, pracownik naukowy w Instytucie Współczesnej Myśli Islamskiej,

  1. Ojciec Dave Smith (Australia)

Edukator społeczny, działacz antywojenny,

  1. 100.Jürgen Cain Külbel (Niemcy)

Dziennikarz śledczy i autor,

  1. 101.Greta Berlin (USA)

Współzałożycielka ruchu Wolna Gaza,

  1. 102.Eric Walberg (Kanada)

Ekspert geopolityczny i autor,

  1. 103.Merlin Miller (USA)

Kandydat na prezydenta w 2012 r. i niezależny reżyser filmowy,

  1. 104.Howard Druan (USA)

Członek Partii Zielonych, emerytowany członek palestry stanu Arizona,

  1. 105.Adrián Salbuchi (Argentyna)

Analityk polityczny, pisarz,

  1. 106. Dragana Trifković (Serbia)

Dyrektor generalna Centrum Studiów Geostrategicznych w Belgradzie,

  1. 107.Hafsa Kara-Mustapha (UK)

Dziennikarka i autorka, ekspertka ds. relacji Afryki Północnej i Wielkiej Brytanii,

  1. 108.Profesor Paulina Aroch Fugellie (Meksyk)

Profesor na Wydziale Nauk Humanistycznych, Metropolitan Autonomous University,

  1. 109. Dr Lorenzo Maria Pacini (Włochy)

Kierownik Katedry Geopolityki na UniDolomiti w Belluno i profesor na Libera Università,

  1. 110.Nina Luxenberg (USA)

Polityk i członkini Partii Zielonych,

  1. 111.Lucien Cerise (Francja)

Autor „Gouverner par le chaos: Ingénierie sociale et mondialisation”, działacz antywojenny,

  1. 112.Profesor Andrea Meza Torres (Meksyk)

Profesor na Wydziale Antropologii, Metropolitan Autonomous University,

  1. 113.Dr Abdullah Sudin Ab Rahman (Malezja)

Prezes HALUAN (pomoc humanitarna, edukacja i rozwój społeczności), przez 12 lat dyrektor generalny Darulnaim College of Technology,

  1. 114.Leslie Varenne (Francja)

Dziennikarz, założyciel Instytutu Monitorowania i Studiów nad Stosunkami Międzynarodowymi (Iveris),

  1. 115.Dr Daniele Trabucco (Włochy)

Profesor prawa konstytucyjnego na Uniwersytecie San Domenico w Rzymie,

  1. 116. Dr Leonid Savin (Rosja)

Analityk geopolityczny, redaktor naczelny Geopolitika.ru (od 2008 r.), założyciel i redaktor naczelny Journal of Eurasian Affairs,

  1. 117.Profesor Jeff Cohen (USA)

Emerytowany profesor w Ithaca College i współzałożyciel RootsAction Education Fund,

  1. 118.Caleb Maupin (USA)

Założyciel Center for Political Innovation, dziennikarz

  1. 119.Zaher Birawi (UK-Palestyna)

Przewodniczący Palestine Forum of Britain, dziennikarz,

  1. 120.119. Muhammad Rabbani (UK)

Dyrektor zarządzający CAGE International, Cage Advocacy Group for Empowerment,

  1. 121.Margherita Furlan (Włochy)

Dziennikarka i dyrektor Casa Del Sole TV,

  1. 122.Thami Khalid (Belgia)

Współdyrektor Justice San Frontieres,

  1. 123.Jacob Cohen (Francja)

Nauczyciel akademicki, powieściopisarz i działacz antywojenny,

  1. 124.Richard Ray (USA)

Wydawca i działacz antywojenny,

  1. 125.Ernest H. Wittenbreder Jr. (USA)

Prezes Power Electronics Innovations Laboratory,

  1. 126.Mary Gleysteen (USA)

Członkini Ground Zero Center for Nonviolent Action,

  1. 127.Dr Shahridan Faiez (Malezja)

Dyrektor Think City,

  1. 128.Balkhisa Bashir (UK)

Współzałożycielka i dyrektor Barwaqa Relief Organisation,

  1. 129.Dr Michael Spath (USA)

Założyciel Indiana Center for Middle East Peace,

  1. 130.Gordon Duff (USA)

Weteran wojny w Wietnamie i aktywista antywojenny,

  1. 131.Mohd Azmi Abdul Hamid (Malezja)

Prezes Malaysia Consultative Council of Islamic Organizations,

  1. 132.Ahmad Fahmi Shamsuddin (Malezja)

Prezes Muslim Youth Movement,

  1. 133.Glen Milner (USA)

Ground Zero Center for Nonviolent Action,

  1. 134.Wording Saidi (Belgia)

Współrzecznik Bruxelles Pantheres,

  1. 135.Mouhad Reghif (Belgia)

Współrzecznik Bruxelles Pantheres.

Idź do oryginalnego materiału