Polacy nie wierzą, iż będą musieli za to zapłacić. Przepisy nie są jednoznaczne

Właściciele domów z tarasami mogą być zaskoczeni decyzją urzędu skarbowego. W pewnych warunkach zewnętrzna przestrzeń wypoczynkowa podlega opodatkowaniu, a nieświadomość przepisów może kosztować setki złotych rocznie.

Fot. Shutterstock

Taras to dla wielu Polaków ulubione miejsce relaksu, szczególnie w ciepłe miesiące. Większość właścicieli nieruchomości jest przekonana, iż skoro znajduje się on na zewnątrz budynku, to nie stanowi powierzchni użytkowej i w związku z tym nie podlega opodatkowaniu. Okazuje się jednak, iż sprawa nie jest tak oczywista, jak mogłoby się wydawać.

Kiedy taras staje się powierzchnią użytkową

Podstawowa zasada brzmi jasno – standardowy taras znajdujący się na zewnątrz budynku nie jest uznawany za powierzchnię użytkową i nie podlega opodatkowaniu. Problem pojawia się jednak w momencie, gdy przestrzeń ta zostaje zabudowana.

Jak wyjaśnia branżowy serwis Kalkulator Budowlany, kluczowym czynnikiem jest stopień zabudowy tarasu. jeżeli konstrukcja jest całkowicie zamknięta, z pełnymi ścianami i dachem, automatycznie staje się częścią powierzchni użytkowej domu. W takiej sytuacji właściciel nieruchomości musi liczyć się z koniecznością zapłacenia podatku od nieruchomości również od tej przestrzeni.

Granica między tarasem zwolnionym z opodatkowania, a podlegającym daninom nie zawsze jest jednak oczywista. Wiele zależy od konstrukcji zabudowy – czy są to przesuwne przeszklenia, czy stałe ściany, czy przestrzeń jest ogrzewana, czy służy tylko sezonowo. Każdy z tych elementów może mieć znaczenie przy ostatecznej klasyfikacji.

Różne gminy, różne interpretacje

Szczególnie problematyczne jest to, iż poszczególne gminy mogą przyjmować odmienne podejście do klasyfikacji zabudowanych tarasów. To, co w jednym urzędzie zostanie uznane za zwykły taras, w innym może być już traktowane jako pełnoprawna powierzchnia użytkowa budynku.

Eksperci zalecają właścicielom nieruchomości z zabudowanymi tarasami bezpośredni kontakt z lokalnym urzędem skarbowym. Tylko w ten sposób można uzyskać pewność co do interpretacji przepisów w konkretnej gminie. Warto o to zadbać i uzyskać taką opinię na piśmie, ponieważ orzeczenia sądowe pokazują, iż każda sytuacja wymaga indywidualnej analizy, a generalne zasady nie zawsze znajdują zastosowanie.

Różnice w interpretacjach wynikają często z lokalnych uwarunkowań i praktyki stosowanej przez poszczególne urzędy. Niektóre gminy przyjmują bardziej restrykcyjne podejście, inne są bardziej liberalne w swoich interpretacjach. Ta niejednolitość sprawia, iż właściciele podobnych nieruchomości w różnych częściach kraju mogą być traktowani odmiennie.

Terminy płatności i wysokość podatku

Osoby fizyczne zobowiązane do płacenia podatku od nieruchomości muszą pamiętać o czterech terminach w ciągu roku. Raty należy uiszczać do 15 marca, 15 maja, 15 września oraz 15 listopada. Istnieje jednak wyjątek – jeżeli całkowita kwota podatku nie przekracza 100 złotych, całą należność trzeba zapłacić jednorazowo w terminie pierwszej raty, czyli do 15 marca.

Wysokość podatku zależy od stawek ustalanych corocznie przez rady gmin w granicach określonych przez Ministerstwo Finansów. W przypadku powierzchni mieszkalnej stawki są zwykle niższe niż dla powierzchni użytkowej o charakterze komercyjnym. Dla przeciętnego domu jednorodzinnego dodatkowe opodatkowanie zabudowanego tarasu może oznaczać zwiększenie rocznego podatku o kilkaset złotych.

Nowe definicje w prawie podatkowym

Od początku 2025 roku obowiązuje znowelizowana ustawa o podatkach i opłatach lokalnych, która wprowadziła istotne zmiany w definicjach obiektów budowlanych. Zgodnie z nowymi przepisami, budynek to obiekt wzniesiony w wyniku robót budowlanych, wyposażony w instalacje, trwale związany z gruntem oraz posiadający dach i fundamenty.

Nowelizacja wprowadziła również precyzyjną definicję budowli, które zostały wymienione w specjalnym załączniku do ustawy. Lista obejmuje 28 pozycji, wśród których znalazły się między innymi elektrownie wiatrowe, instalacje fotowoltaiczne, biogazownie, magazyny energii oraz różnego rodzaju przyłącza i urządzenia instalacyjne. Stawka podatku od budowli wynosi 2 procent ich wartości.

Te zmiany, choć nie dotyczą bezpośrednio tarasów przydomowych, pokazują kierunek zmian w prawie podatkowym – dążenie do większej precyzji i jasności przepisów. Można spodziewać się, iż w przyszłości również kwestia opodatkowania różnych elementów nieruchomości mieszkalnych zostanie uregulowana bardziej szczegółowo.

Jak uniknąć problemów z fiskusem

Właściciele nieruchomości planujący zabudowę tarasu powinni już na etapie projektowania rozważyć konsekwencje podatkowe swoich decyzji. Warto skonsultować się nie tylko z architektem, ale również z doradcą podatkowym lub bezpośrednio z urzędem skarbowym.

Jeśli taras jest już zabudowany, a właściciel nie jest pewien swojej sytuacji podatkowej, najlepszym rozwiązaniem jest proaktywne podejście. Lepiej samodzielnie zgłosić się do urzędu i wyjaśnić sprawę, niż czekać na ewentualną kontrolę. W przypadku stwierdzenia zaległości podatkowych, oprócz podstawowej należności trzeba będzie zapłacić również odsetki.

Warto również pamiętać o obowiązku aktualizacji deklaracji podatkowej w przypadku zmian w nieruchomości. jeżeli dotychczas otwarty taras zostanie zabudowany w trakcie roku, właściciel ma obowiązek zgłosić tę zmianę w terminie 14 dni. Niedopełnienie tego obowiązku może skutkować dodatkowymi sankcjami.